18 Ağustos 2013 Pazar

doğum hikayeleri #1

Lohusa olmak değil. Hem kadın hem anne hem eş hem de lohusa!!!
9 ay süren bir dizi değişim ardından bir de yeni rol üstleniyor insan. Artık O BİR ANNE
Dünyanın en güzel duygusu anne olmak, tarif edilemez bir sevgi. Doğumdan çıktığımda narkozun da etkisiyle ilginç sözler çıkıyor insanların ağzından. Ben badem kime benziyor diye sormuştum, ablam da kocaman ayakları var demişti. Benim buna cevabım yine bir soruyla oldu, peki normal mi? Çok şükür her şey yolundaydı. Bir de doğuma girmeden önce oda süsleme, kapı süsü, ikramların yerleşimi, lohusa şerbeti hazırlıklarının durumunu sormuşum, her şey hazır, istediğin gibi yaptık dediler :) Hastaneye 3 çanta ile gittik de :) biri benim eşyalarım, diğeri bebeğimin eşyaları ve sonuncusu da ikramlar, süsler masa örtüsü, 2 katlı servis, ekler, bebek şekeri, lohusa takımı, 3 litre lohusa şerbeti (misafirler için, benim için değil sadece) 


9 ay boyunca günü gününe uymayan ruh halleri yaşayan anne adayı, hormonlarında iniş çıkışlar ile iyice dengesi değişmiş yeni anne, hayatına eklenen yeni minik ile yaşamaya da alışmalıdır. Anneliğe alışmak hiç de zor değil. Kendiliğinden alışıyorsunuz. Tabi bazı lohusalar çok kendi kendilerine kalamıyorlar. Mahalle baskısı, çevre baskısı derken yeni anne de ne yapacağını şaşırıyor. Hem kendi doğrularına göre yaşamak istiyor anneliğini hem de büyüklerin tecrübelerinden yararlanmak istiyor. Bir kere tamam dersem bir daha tavsiyelerden kurtulamam diye mi düşünüyor.

Bademin doğumunda ben büyüklerin nasihatlerini uyguladım, hamilelikte bol bol okuduğum bebek bakımı kitaplarının da faydası çok oldu. Problemsiz atlattık tabi bazen yükselmeler de oldu ama içeride kaldı :)


Bazıları gerekli, bazıları gereksiz çeşit çeşit şey duyuyorsunuz. 
★En çok kızdıklarımdan biri de bebeği çok kucağına alma, alışmasın.
Kesinlikle katılmıyorum!!! Bebeğin annenin kokusuna, sıcağına ihtiyacı var. Disiplin çerçevesinde değil, sevgi ve şefkat çerçevesinde büyütmek istiyorsanız bebeğinizi elbette kucağınıza alacaksınız. 
★Emzirmenin faydaları tartışılamaz. Mümkün olduğunca emzirmek gerekiyor. İlk günlerde sanki bebek ememiyor, sütüm gelmiyor düşünceleri geliyor insana. Hemen pes etmemek gerekiyor. Zamanla düzene giriyor. Tabi bazı farklı durumlar oluyor. Bir kaç gün beklenebilir. Bir kaynakta okuduğuma göre bir bebek 3 gün de süt almasa sorun olmuyormuş. Ama lohusalık aklı işte kaynak kayıp :) 
★Kilo verme telaşına kapılmamalı. Kilo konusunda çok enerji harcamamalı, enerji yeni bebeğe yönlenmeli. Doğum sonrası zaten 4 - 7 kg kadar gidiyor. Kalan kiloların da 1 ay içinde gitmesini beklemek biraz hayal gibi. Zamanla her şey düzene girecek, doğumdan önce buna alışmak gerek. Doğum sonrası eve geldiğinizde 6 aylıkken nasıl gözüküyorsanız benzer bir görüntüyle karşılacağınızı bilmek iyi gelebilir. Bu benzetmeyi bana manevi ablam yapmıştı. Sağ olsun, ben eve geldiğimde görüntümle barışıktım. Zamanla kilolar gitti ve 2. ayın sonunda hamilelikte aldığım kilolar gitmişti. 
Süt yapan gıdalar konusunda büyükleri çok dinlememek gerekiyor :) helva, reçel, bol yemek süt yapmıyor. Benim o dönemde süt yapmaya en çok meyilli gıda olarak gördüğüm bulgur idi. Bulgur pilavı, kısır bol bol tükettim. Bir de rezene çayının faydasını görmüştüm. Çok şekerli gıdalar tüketmemeye özen gösterdim. 
Meyveleri ve sebzeleri çiğ tüketmedim. Meyve suyunu hazır kutulardan değil, az şekerle evde hazırlanmış olarak tercih ettim. Kayın validem de yeme içme konularında bana hiç ısrarcı olmadı. Çok yardımcı oldu.

Şimdilik bu kadar yazıyorum, yine devam edeceğiz :)
Sizin lohusalık dönemiyle ilgili hatıralarınız neler?
Doğumdan sonra ilk sözleriniz neler?




13 yorum:

  1. Canım ben ilk gözlerimi açtığımda kızımı emziriyordum :) Hemşireler yardımcı olmuşlar sağolsunlar , birde eşimin halası..

    İlk sorum çocuk iyimi oldu :))

    Lohusalık dönemim evin kalabalığında kayboldu gitti birşey anlamadım doğrusu ..İyikide öyle olmuş yoksa lohusalık sendromuna girebilirdim yanlızlıktan ..Bende acı bir tecrübeyle öyle tatlıların , baklavaların işe yaramadığını öğrenenlerdenim :) Su ve normal yemek yetrli..Sütün azsa azdır çokta yapacak birşey yok bence..

    Güzel bir yazı olmuş canım yüreğine sağlık :) Hepimiz benzer şeyler yaşamışız ..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. hep aynı şeyler ama başrol oyuncuları farklı :)))
      baklava işe yaramıyor, keşke yarasa :))

      Sil
  2. Güzel bilgiler ve anılar paylaşmışsın. Bebeği kucağa almama konusu ne kadar saçma. O bir bebek alışırsa alışsın nereye kadar alışacak sanki? Yürümeye başladılar mı kucakta durmuyorlar :) Anne değilim ancak 2 kuzenim ellerimizde büyüdü :) Evlilik hazırlıkları yapan biri olarak dikkatimi çekiyor artık bu konular. Ne kadar çok tecrübe ile sabitlenmiş bilgi o kadar iyi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. evet canım, zaten bebek büyüdükten sonra istesen de taşıyamıyorsun öyle değil mi :)

      Sil
  3. Bebek o kadar küçükken savunmasızken... en çok seviye şefkate sarılmaya ninnilere gülücüklere muhtaçç..ben çoook sarıldım çoook öptüm.. hala da öyle ..21. aya girdik...
    zaman çok hızlı...herşey geçiyor hızla...taıdnı çıkar :)
    sadece en zorlandığım yorgunluk uyku... ki ben hiperakitf uykuyu sevmeyen biriyim..
    akşam uyksunu memede uyutmaya alıştırmanın kötülüğünü yaşıyorum ... meme bırakma zamanından bakalım nele ryapıcam...
    süt için ise söyleyeceğim şey ..bulgur, bol yeşil şeyler yemek, gülmek, neşe, su, rezene çayı,incir,dut...
    sevgiler :)
    http://loveandsmile.wordpress.com/

    YanıtlaSil
  4. :D Ne güzel anlatmışsınız elinize yüreğinize sağlık. Bende ne yazıkki tek sıkıntım kayınvalidem olmuştu. Şöyleki eşim tek çocuk olduğu için haliyle başka torun şansıda yok buldumcuk oldu resmen. Kaba bir tarif olabilir ama ne olur kusuruma bakmayın. Anlatınca anlayacaksınız. Ben normal doğum yaptım gece 4 de doğurdum öğlen 1de eve çıktım ilk gün süt gelmemesi normal herkesin bildiği üzere bebeğim acıktıkca ağladı aldım kucağıma emzireyim tutamadı küçüğüm ağladı diye aldı kucağımda bırakmadı bana haliylede bebeğim aç kaldı. Kötülük olsun diye yapmadığını biliyorum ama en sonunda dayanamadım doktora gittim onunla dedim böyle böule ben diyemiyorum yardım edin doktor güya muayene ediyor dedi bu çocuk aç nasıl ağlıyorum ama ben o günden sonra ağlıyor diye almadı kucağımda :)))) Kızım şimdi 6 yaşında büyüdü sıpam :D

    YanıtlaSil
  5. Öncelikle bebeğinize sağlıklı bir ömür diliyorum ... Benim henüz bir bebeğim olmadığı için yazının sonundaki sorulara cevap veremeyeceğim :)) Çok güzel özetlemişsiniz yaşadıklarınızı. Bebeğim olacağı zaman bu yazıları tekrar tekrar okurum artık :)) Bu arada Elif Şafak'ın Siyah Süt isimli kitabı yeni doğum yapan anneler ve anne adayları için ...Okudunuz mu bilmiyorum ama mutlaka kendinizden bir parça bulacaksınız. Şiddetle tavsiye ediyorum. Bebeğinizin resimlerini ve maceralarınızı merakla bekliyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. badem 3,5 yaşında, badem'den son haberler bölümünden takip edebilirsiniz :)

      Sil
  6. Hamileliklerimde hep sıkıntı yaşadım.En güzel anılardan birisi;büyük kızımın 7.ay da girdiğim doppler ultrason da hocanın :"Ne güzel bir çocuk!.Nasıl yaptın sen bunu? Kalemle çizmişsin gibi ağzı,burnu ." demesiydi.Gerçekten doğduktan sonra onu tanıyan tanımayan çok sevdi.Hala da güzel bir genç kız;yalnız bebekliği bambaşkaydı.

    YanıtlaSil
  7. yaralı post :) takibe aldım.

    YanıtlaSil

Yorum yazan eller dert görmesin..