Neredeyse 5 yıl önce yazıp, taslaklarda bıraktığım bu yazımı hiç de değiştirmeden yayına alıyorum. bir şeyler beni yine zorlamış üzmüş olacak ki kırgınlık falan demişim... Arşivden de bir fotoğraf ekleyelim madem...Son zamanlarda bloga eskisi kadar içerik yükleyemiyorum. Aslında hayat son bir yılda çok daha hızlı akıyor. İşte tam da bu sebepten yazamıyorum sanırım. Sadece zamansızlık değil elbette sebep. Biraz da kırgınlık...
Hayat hep hediyeler sunuyor bize. Tabi bir yandan da canımızı acıtan şeyler olmuyor değil... Maalesef hayatın gerçekleri bunlarmış. Hayat her zaman toz pembe değil. İkinci bebeğin hayatımıza katılmasıyla evimiz de sosyal hayatımız da güncellendi. Eh bir güncelleme lazım elbette değil mi? Gitmesi gerekenler, miyadı dolanlar -maalesef- gitti... Oysa kalbimiz ne kadar büyük! Herkese yer var öyle değil mi?
Benim hayatımdan sildiğim yada çıkardığım insan yoktur. Düşündüm de tekrar, evet yok! Yani kimseyi tek kalemde silmemişim ömrümde... En fazla uzaklaşmışımdır. Bazı...
