İkinci bebekler erken gelebiliyormuş. Hamileliğimin son 2 ayında bu cümleyi öyle çok duydum ki...
Sekizinci aydan itibaren artık ben de buna inanır, bebeğim erken gelecek düşüncesine kapılmış bir hale girdim. Hatta 37. haftada doğum başlıyor sanarak doktorumu aradım, acilen muayeneye gittim. Hazırlık sancıları dediğinde doktorum beni bir korku sardı.Doktoruma sordum hemen: Örneğin suyum gelse, sancılar başlasa ne kadar süremiz var doğum için?
Doktorum en az 12 saat vaktimiz olduğunu söylediğinde içim rahatladı. Stresim azaldı.
Son hafta gezmeleri ve yürüyüşleri bırakıp daha çok evde vakit geçirir oldum. Korkum sadece doğum sancısı, bebeğin sağlığı, benim sağlığım değildi. Dışarıda yada kızımla yalnız iken doğumun başlamasından korkuyordum. Sezeryan için planlanan tarih 7.Mart.2016 38+3 idi.
Bebeğimiz dünyaya geleceği günü kendisi seçti.
Bizim planladığımız tarihten önce gelmek istedi dünyaya...
2.Mart.2016 Çarşamba günü sabaha karşı 4'te tuvalete gitmem gerekiyor diyerek kalktım yataktan. Meğer tuvalet ihtiyacı değilmiş. Suyun gelmesiymiş. İlk bebekte hiç bir belirti yaşamamış bir anne olarak suyumun geldiğini tabi ki hemen anlayamadım...
Suyun gelmesi hakkında daha önce okumuştum, anlamamanız mümkün değil diyordu yazılanlarda. Gerçekten de kontrolsüz bir şekilde gelen suyu durdurma şansınız yok. Bazılarında birden boşalan su bazen de yavaş yavaş gelebiliyormuş. Benimki yavaş yavaş 3 saat kadar geldi. İlk şoku atlattıktan sonra eşim doktorumuzu aradı, hastanede buluşmak için hazırlanmaya başladık. Tahmin ettiğimden daha sakin idim. Önce duş aldım ve eşim de onun için hazırladığım ''acil durum eylem planı'' kağıdını bulup hazırlıkları tamamladı.
Küçük anneannemiz geldi, Bade'yi uykusunda öperek evde bıraktık. Babaanne ile yola çıktık. Yolda da su gelmeye devam etti. Araca bebek için aldığım bakım örtülerinden serdik. Hastaneye çok kısa sürede ulaştık. Doktorumuzun talebiyle ebe hanım NST'ye bağladı. Yapılan tetkikler sonucu sabah 8e kadar kontrol altında kaldım. Biz hastaneye ulaştıktan kısa süre sonra küçük ablam ve ailesi de gelmişti. İlk gelenler arasında bir de Alev vardı sağ olsun.
Sabah 8 gibi ameliyata alındım. Kısa bir sohbet ameliyathanede, dua ettim ve hop uyku...
Kendime geldiğimde bebeğimi sordum. Odaya çıkarken hemşire hanımdan elimi tutmasını istedim. Gözlerim yarı açık bizimkileri gördüğümde hepsinin yüzü gülüyordu, demek ki her şey yolunda idi. Bebek sağlıklı çok şükür. Daha ne isterim Allah'tan??
Onu kucağıma aldım ve emzirdim. Kokladım... Şükrettim...
Yaklaşık 2 saat sonra iyice kendime gelmiş olmalıyım ki kuaför istedim eşimden ve hemen geldi. Saçlarıma fön çektirmeliyim değil mi :)
Hastane odası organizasyonu öğlen geldi ve bir hafta erken olmasına rağmen eksiksiz bir şekilde hazırlandı odamız. Acil durum eylem planı çerçevesinde onları da sabah 4'te aramıştık :) @ponpiduparty Hastane odası süsleme hakkında ayrıca yazacağım.
Ablamız ise okuldan sonra geldi hastaneye. Kardeşiyle ilk karşılaşmasında adettendir ayakları gösterildi. O bizi işe gitti sandığından kardeşinin doğduğunu hastanede öğrendi. Çok ama çok mutlu oldu.
Öğleden sonra büyük ablamın da gelmesiyle aile ekibi tamamlanmış oldu. Tabi iki gün boyunca bizi yalnız bırakmayan aile büyüklerimiz ve diğer akrabalarımız, sevgili arkadaşlarım ile mutluluğumuzu paylaşmak çok güzel.
Bu güzel fotoğraflar için Alev 'e teşekkürler.
Hastaneye ziyaret için gelen çok oldu, çok şükür. Bir de telefon görüşmeleri derken resmen sesim kısıldı hastanede :))
Şimdilik bu kadar, devamını ilerleyen günlerde yine yazarım.
Benim ikinci doğum hikayem böyle sürpriz bir tarihte oldu işte...
Ağlaya ağlaya okudum yazını canım inan,demek ki bazı şeyler içimde kalmış benim,kızım ve oğlum da da aniden hastaneye gittiğimden sanki doya doya o anı yaşayamadım... Sezeryandan sonra gözümü yarı açarken sorduğum ilk soru Bebeğim sağlıklı mı? Yoksa o da mı öldü olmuştu :( Size mutlu bir ömür diliyorum,sevinçleri ve zorluklarıyla yaşayacağız elbette.
YanıtlaSilHarika yazmışsın, tebrik ederim, iki evladın ve eşinle mutluluklar dilerim :)
YanıtlaSilTebrikler, sağlıkla ve sizlerle büyümesini dilerim...
YanıtlaSilHerşey çok güzeldi Elif. Sağlıkla büyüt iki yavrunu da. Maşallah size...
YanıtlaSilTebrikler. Sağlıkla, mutlulukla büyüsünler inşallah :)
YanıtlaSilYeniden hayırlı olsun Elif! Yavrularını güle güle, sağlıkla büyütmeni dilerim! Sevgiler :)
YanıtlaSilElifcim ne güzel içinden geldiği gibi harika yazmışsın çok duygulandım canım sağlıkla aldın kucağına bebişini sağlıkla mutlulukla büyüyecek artık inşallah .-))
YanıtlaSilelif cim yakışıklı paşanı sağlıkla büyüt. Harika bir yazı olmuş. devamını sabırsızlıkla bekliyorum. Bu arada yüzbinkere maşallah hem oğlun hem kızın çok güzeller. bahtları da güzel olsun inşallah...
YanıtlaSilMaşallah. Sağlıkla, mutlulukla büyüsün inşallah.
YanıtlaSilSağlıkla, mutlulukla, huzurla büyüsün inşallah. Hayırlı olsun Elif:)
YanıtlaSilElif cim ne güzel anlatmis sin Allah iki yavrunuda sağlıkla büyütmeyi nasip etsin insallah:)
YanıtlaSilMaşallah.. Sağlıkla mutlulukla büyüsünler cnm
YanıtlaSilAllah analı babalı büyütsün sevgileeeer :))
YanıtlaSilhoş gelmişş sefalar getirmiş :) mutlu günleri olsun ablasıyla sizlerle inşallah
YanıtlaSilALLAH 2 evladınızıda size bağıslasın, sağlık, huzur eksik olmasın yaşamınızdan.
YanıtlaSilAllah analı babalı büyütsün canım :)
YanıtlaSilGözünüz aydın canım (:
YanıtlaSilSağlıklı sıhhatli büyütün. Ayaklarını göstermek use yarıyor belki de:)
YanıtlaSil