en çok anne olmayı sevdim

ben bu hayatta en çok anne olmayı sevdim... 

Hani derler ya ''anne olunca anladım'' işte tam da öyle oldu. Bebeğimi ilk kucağıma aldığımda hissettiklerimi ifade edemiyorum. Bu duygu sanırım her kucaklaşmada devam ediyor ve ben bir türlü isim veremiyorum bu hislere.
Doğum sonrası 40 gün kayın validem yanımda idi bunun dışında yalnız bir anne sayılırdım. Hiç tanıdığımın olmadığı bir semtte oturuyordum. Bir iki apartman komşusu ile arada bir kapı önü sohbetleri. Fırsat buldukça arkadaşlarla kahve içmeye kaçmalar; çekirdek ailemizle gezmeler...

Akşam işten eve gelen eşimi kapıda hazır bir şekilde kucağımda bebek ile bekliyordum. Hatta ayakkabılarımı bile giyinmiş oluyordum! Bebeğimi bırakıp uzun uzun yürüyordum, bu bana çok iyi geliyordu. Bebeğim ağladığında çoğu zaman neden ağladığını anlayamıyor, kendime kızıyordum. 
İşte o zamanlarda ya birilerini telefonla arar ya da internetten faydalanırdım. Sen de diğer annelerin yaşadıklarını merak edip okumuşsundur. Anneysen forum da bunlardan bir tanesi.  

Yeni doğan bebeklere takılan eldivenleri neredeyse 3 aylık olduğumuzda arkadaşımın hatırlatmasıyla çıkartmıştım bebeğimin ellerinden.

En güzel duyguları da o bana gülmeye başladıkça yaşadım. Emzirirken bilinçsizce sırıtan kuzucuk aylar geçtikçe annesine gülücükler atar hale geldi.  

Kırılmıştım bazı durumlarda. Bebektir ağlar, bebektir huysuzlanır sebepsizce diyerek beni ve bebeğimi rahatlatanları ne kadar çok sevdiysem bir o kadar uzaklaştım ay bebeklik dönemi çok zor, hatırlamak istemiyorum, ben şimdi rahatım diyerek kaçanlardan.

Her gün dışarı çıkardım bebeğimi. Hava güzelse bebek arabasıyla, değilse ana kucağında araçla. Çoğu zaman giderken ve dönerken ağlardı bebeğim. Bebekler annelerinin ruh halinden etkileniyorlar kesinlikle! Araca yer bulabilecek miyim? Bebek arabasını kapatırken bebeği nasıl taşıyacağım? Acaba bezi kirlendi mi? Ağlamadan eve girebilecek miyiz? Bir dünya soru aklımda. İşte böyle biz bir telaşla her gün dışarı çıkıp geliyoruz, esnaflardan bir amca bir gün beni durdurdu: Kızım bebek hasta mı neden her gün dışarı çıkarıyorsun, ağlıyor hem de? Sadece hava alması için çıkarıyorum, çok şükür yok bir sorun. O günden sonra her zaman yardımcı oldular bana, bebeğimi ben taşırken onlar arabamı park ettiler yada bebek arabasını taşıdılar.

Bu yüzden paylaşmanın önemi çok büyük. Bildiklerimi paylaşmayı, bilmediklerimi öğrenmek için sormaya devam edeceğim. Yardım taleplerine olumlu cevap vermeyi ve yardım talep etmeyi öğrendim. Tekrar anne olursam daha az telaş daha çok yardım ile eşimle, bebeğimle ve bademle keyfini çıkarmayı planlıyorum :)
Ve ne olursa olsun en çok anne olmayı sevdim bu hayatta...